Ik maak me zorgen. Zet ik wel de juiste stappen? Doe ik wel genoeg? Het schiet voor geen meter op en ik begin te twijfelen aan mijn eigen kunnen. Overvraag ik mijzelf of moet ik gewoon dit plan overboord gooien? Ben ik wel geschikt voor dit werk?
De avond
De kinderen liggen (eindelijk) in bed en ik merk dat ik blij ben dat ik even op de bank kan zitten. Ik ben vandaag minder geduldig dan anders en ook minder tolerant. Geen extra verhaaltjes of grapjes, geen extra kusjes; het is klaar voor vandaag. Moe plof ik op de bank en overdenk nog eens mijn plannen. Allerlei twijfels voeren nu de boventoon, waardoor ik steeds meer in mijzelf keer. Ik heb afleiding nodig…. En hup mijn social media zijn snel paraat. Voor ik het weet ben ik volop aan het scrollen op Instagram. Vol bewondering kijk ik hoe ‘iedereen’ het wel kan en voor elkaar lijkt te hebben. “Wauw! Ik wilde dat ik al zover was met mijn plannen, maar het lukt me maar niet.”
De bewondering is oprecht, maar van binnen voel ik ook jaloezie. Ik weet dat het geen zin heeft om me met iemand anders te vergelijken, maar blijkbaar zoek ik onbewuste en manier om mezelf verder uit balans te brengen. Het is een ‘vertrouwd’ patroon om mezelf weg te cijferen en negatief te beoordelen. Ik voel de ontevredenheid letterlijk omhoogkomen en begin steeds ‘hoger’ te ademen.
Chips
Mijn lief komt naast me zitten met een zak chips. Hmm, daar heb ik ook wel zin in. Even een andere smaak en lekkere bite past me nu wel. Ondertussen zitten we beiden op onze mobieltjes te scrollen en delen we af en toe een foto, nieuwsbericht of een grappig filmpje met elkaar. De zak chips raakt steeds leger en na een tijdje ben ik er klaar mee. De vermoeidheid neemt toe en ik raak vol met alle indrukken, ergernissen en de chips. Het smaakt me niet meer.
“Ga je mee naar bed?”, vraag ik hoopvol. “Ja”, zegt hij en ik begin met het opruimen van de koffiekopjes en wil de deuren sluiten. “Bah, de afwas staat er ook nog van vanavond… daar heb ik nu écht geen zin meer in”, gaat in gedachten door me heen. Ik drink nog een glas water en sluit dan keuken af.
Aandacht
Zo en nu naar bed, de rest komt morgen wel. Ik loop zwijgend naar de gang en hoop dat hij daarmee ook getriggert wordt om ook naar bed te gaan… geen reactie. Ik loop nog even langs de meiden en check of ze lekker liggen te slapen. Ik schuif de dekens nog even om hoog en geniet van de vredige ademhaling. Fijn dat ze zo lekker liggen te slapen. Tegelijk voel ik ook een schuldgevoel dat ik best even liever had kunnen zijn bij het naar bed brengen. En ook vanmiddag had ik ook meer tijd voor ze kunnen vrijmaken en meer oprechte aandacht kunnen geven. Ik baal van mezelf…. Zucht! Daarom waren ze extra dwars vandaag… ze wilden gewoon mijn aandacht.
Kritisch oog
Eenmaal in de badkamer begin ik met tandenpoetsen en terwijl ik daarmee bezig ben, bekijk ik mezelf met een kritische blik. “Pff mijn huid ziet er erg onrustig uit…” Mijn ogen scannen verder en eigenlijk staat me ook niet aan wat ik nu aan heb. “Had ik me niet even leuker kunnen kleden? Of tenminste er meer verzorgd uit kunnen zien?” Bah, ik voel me écht niet fijn in mijn lijf nu. “Ik had ook niet zoveel moeten eten vandaag!” Snel was ik me verder af en kleed me uit, het bed in.
Het besef
Daar lig ik dan. Alleen in bed. Ik hoor nog steeds geen aanstalten van mijn lief. Boos en teleurgesteld bedenk ik me dat dit alwéér het geval is. Maar is dat wel eerlijk?? Ik kan hem niet veranderen, alleen mijzelf en met welke verwachting ik naar hem kijk.
Ik voel een licht zeurende pijn in mijn bekkengebied. Opeens besef ik me dat er meer speelt. Volgens mij is het weer zover. Snel check ik mijn cyclus en zie dat ik moet menstrueren. Inmiddels weet ik dat deze periode gepaard gaat met de nodige ‘extra’s’. Onmiddellijk voel ik me zachter worden en meer ontspannen. Ik word milder naar mijzelf en naar alles wat er gebeurd is vandaag. In plaats van mezelf af te straffen, maak ik ruimte zodat ik meer liefde kan laten stromen. Alles wordt lichter en luchtiger:
- “Ah, vandaar dat ik zoveel gegeten heb en meer zin had in vetter eten”
- “Dáárom heb ik opeens zoveel twijfels over de stappen die ik zet”
- “Nu begrijp ik waarom ik zo’n kort lontje tegen de rest thuis had”
- En “Daarom voel ik me zo snel vermoeider”
Liefde
Een diepe zucht volgt en inmiddels hoor ik mijn lief er ook aan komen. Ik heb in deze tijd ook extra behoefte aan een liefdevolle knuffel, een stuk geborgenheid en geruststellende woorden. Hij helpt me te relativeren en houdt me een liefdevolle spiegel voor.
Ik bedenk me dat ik de volgende dag eerst ga schrijven wat ik wil gaan doen die dag; mijn eerste blog! Delen over de verschillende momenten en ervaringen uit mijn leven en die vanuit mijn praktijk. Ik heb zo vaak van die momenten dat ik denk “Wauw! Ik wilde dat ík dit eerder had geweten”. Daarom wil ik deze lessen en ervaringen graag met je delen om jou te helpen met meer liefde naar jezelf te kijken.
+ 5 KILO
Nu zie ik dat ik die 5 kilo zelf in mijn hoofd erbij gecreëerd heb. Vijf kilo met zorgen, ergernissen, frustraties, zelfafwijzing en nog meer ‘zwaarmoedigheid’. Eigenlijk zijn het vooral hormonen waardoor ik het mezelf zo zwaar maak… letterlijk en figuurlijk. Wat ben ik blij dat ik weet waarom ik dit doe en waar het vandaan komt. Het is een belangrijk onderdeel van een hele cyclus. Een cyclus waar nieuw leven uit kan ontstaan en waarbij er duidelijk ook een ‘winter’ periode nodig is. Het leert me dat ik even de rust mag pakken en ruimte mag maken voor mijzelf. Wat wil er gehoord en gezien worden? Mijn lieve lijf wil even rust, liefde en aandacht hebben. Dit is mijn beste medicijn.
En jij?
Herken jij de signalen van je lijf en wat laat jouw gedrag zien? Wat heb jij nodig in deze periode(s)? Weet dat je niet de enige bent, ik zie dit zo vaak terug in de gesprekken die ik voer. Het is niet makkelijk om met liefde naar jezelf te kijken wanneer je altijd jezelf hierom afgewezen hebt. Het goede nieuws is dat zelfliefde kan groeien! Het begint bij een eerste kleine stap je je vandaag al kan zetten. Luister en voel naar wat je lieve lijf vandaag nodig heeft én maak hier ruimte voor. Stel de vraag aan jezelf en wacht het antwoord rustig af.
Wat mag jij jezelf vandaag geven?
Veel liefs voor jou.
